Yeni Akit Gazetesi’nden Serdar Arseven, Türkiye-İsrail ilişkilerinin ‘normalleşmesine’ övgüler yağdırdı. Akit yazarının yazdığı yazıyı başka biri yazsaydı İsrail uşağı diye yeri göğü inletirdi.

“Millet”, ABD, İsrail, Rusya vs. karşısında dik durulmasını elbette ister… Birkaç sert çıkış hoşuna gider. Amma velâkin, iş “hane halkı rahatına” gelince bakışlar değişir. Sırtında mermi taşıyan “kadın” kahraman bir simgedir ama meselenin aslı,“Doğalgazı bir ay kesilse isyan edecek” bir topluluğun varlığıdır.” diyen Arseven’in “Mikrofon başında çok şey söylenebilir ama iş gelir “ekonomiye” dayanır.” ifadesi de dikkat çekti.

İşte, o yazı:

“Türkler İsrail’e Geri Döndü!”

En büyük gazeteleri haberi çakmış:

“Türkler geri döndü!”

-İsrail’in dev yatırımlarında Türk imzası.

•

Türkiye ile İsrail ilişkilerinin “normalleşme” sürecine girdiğini ve buna paralel olarak büyük inşaat şirketlerinin bu ülkede önemli işler yapmaya başladığını belirtiyor gazete.

Tel Aviv kulelerinin yarısını Türkler yapıyormuş.

Alkış.

•

Gazetenin dikkat çektiği bir başka önemli nokta:

“Kısa bir süre öncesine kadar Türk tanklarının modernizasyon işi İsrail’deydi!”

•

Son vakitlerde önemli seyahatlere katılan “TÜSİAD’a yakın” gazeteciler mutlaka “İsrail’le ilişkiler”i sormakta.

Her seferinde yani.

Bu “her seferinde” meselesi salt gazetecilik hassasiyetiyle alâkalı değilse, iki sebep düşünülebilir:

1- Sorunun asıl kaynağı, İsrail’le ilişkilerin AK Parti tabanı için ne derece hassas bir konu olduğunu bildiğinden bir sıkıntı meydana getirmeye çalışıyordur.

2- İsrail’in zihniyet kardeşi TÜSİAD çevreleri, iki ülke ilişkilerinin “yeniden güçlenmesi” halinde, buradan büyük kazançlar elde edeceklerini hesap ediyordur.

Sorularda ikisinin de etkisi olabilir.

Gazetecilik meselesini geçiniz!

•

Bu “İsraille ilişkiler” mevzuu çok hassas.

Filistinli mağdurların razı olmayacağı bir “yakınlaşma formülü” elbette hayata geçemez.

Özellikle Hamas’ın onayının alınması şart.

Bu çerçevede çok önemli temaslar gerçekleştirilmekte.

Orada büyük bir sıkıntı yok!

Türkiye, her iki tarafı da razı edecek bir “orta yolu” bulacaktır.

İsrail’le ilişkilerin “normalleşmesi” sağlanacaktır.

Bu açık; hiçbir “güçlü” devlet, bir diğerini yok sayamaz.

Paralel yapı, PKK filan Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne karşı birileri ile işbirliği yaparken şunu hesap edemedi:

Devletler çekişir hatta kimi zaman çatışırlar. Hatta ve hatta savaşırlar.

Ancak mesele eninde sonunda bir “uzlaşma noktası” bulmaya dayanır.

ABD, Japonya’da tarihin en büyük toplu katliamına imza attı da ne oldu?

Sonuçta ABD ve Japonya iki büyük devlet.

Uzlaşma daha büyük olana avantaj sağlayacak biçimde gerçekleştirildi.

Altın kural değil mi ya,

Altını olan kuralı koyar!..

•

Aslında bu konuda “milletin” de ön kabulleri vardır.

Mesela…

“Millet”, ABD, İsrail, Rusya vs. karşısında dik durulmasını elbette ister…

Birkaç sert çıkış hoşuna gider.

Amma velâkin, iş “hane halkı rahatına” gelince bakışlar değişir.

Sırtında mermi taşıyan “kadın” kahraman bir simgedir ama meselenin aslı,“Doğalgazı bir ay kesilse isyan edecek” bir topluluğun varlığıdır.

Fedakârlık edebiyatı yapmak kolaydır, zor olan ise bir “Gezi kalkışması” olduğunda meydana çıkmaktır.

Hatırlayınız, Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın o “dik çıkışları” sergilemeye başladığı andan bir an öncesini.

Bendeniz ekran ekran dolaşıp posta koyuyordum da gezi vandallarına, nice dostum uyarıyordu…

“Sana mı kaldı” kıvamında!

•

Sonuç olarak;

Türkiye İsrail yakınlaşması, ama bugün ama yarın ve “stratejiye” göre en geç bir sene içinde sağlanacak.

Bölgemizde yeni denge de kurulacak; parçalanma kaçınılmaz ve daha da parçalanmış bir bölge ile yolumuza devam edeceğiz.

Bu arada, parçalanmış Suriye’nin ve Irak’ın yeniden “imar” edilmesine yönelik faaliyetler hızlanacak.

Türkiye bu pastadan hak ettiği ya da umduğu payı alabilirse, küresel rekabet piyasasında ayakta kalabilecek.

Alamazsa, yarışı kaybetmiş olacak.

Mikrofon başında çok şey söylenebilir ama iş gelir “ekonomiye” dayanır.

Türkiye son 14 yılda çok büyük alt yapı yatırımlarına imza attı.

Bunların verimli bir şekilde kullanılabilmesi, dış politika ilişkilerinin “makul” biçimde seyretmesine bağlı.

Türkiye bunu yapıyor.

•

Mesele, önümüzdeki aylarda atılacak adımların “iç kamuoyunda” büyük tartışmalara yol açmamasında.

Bakıyorum da, “düzen” neredeyse herkesi “kendisine” uydurmuş durumda.

Türkiye İsrail ile “normalleşme” sürecini tamamladığında, fazla itiraz eden olmayacaktır.

İşin bu tarafını halletmek kolay.

Kaynak: Aktif Haber