Uzun yıllardır tanıdığım bir arkadaşım, kardeşim var. Hazır cevap, espirili, sorgulayan biri.
Onun da bir kızı var.. kendi gibi..
Hizmet’in okullarından birine gidiyor. Daha 8. sınıfta.
Anlatacağım hadise işte bu kızımızın başından geçiyor.. hem de çok yakın bir zamanda.
İstanbul’da.
İbretlik.
…
Kızımız, evleriyle okulun arası çok yakın olduğu için okula yürüyerek gelip gidiyor.
O gün, ders bitiminde günün de yorgunluğu ile okuldan çıkıp evine doğru yürümeye başlıyor.
Sırtında çantası.
Lakin okuldan 10-15 metre uzaklaşınca, önünde yürümekte olan yaşlı kadın dikkatini çekiyor.
Kadının ellerindeki poşetleri görünce yardım etmek istiyor.
“Gideceğiniz yere kadar yardım edeyim teyzeciğim.”
Yaşlı kadın, teklifi teşekkür ederek kabul ediyor ve kızımız poşetlerden birkaçını aldıktan sonra
yürümeye başlıyorlar.
Ancak yaşlı kadın 3-5 adımdan sonra soruyor;
-Güzel kızım, hangi okula gidiyorsun bakayım?
Kızımız da hafifçe geriye dönüp, başıyla işaret ederek;
-İşte ben şu okula gidiyorum, diyor.
Yaşlı kadın bunun üzerine;
“Aaa sen o hainlerin okula mı gidiyorsun! Bırak kızım bırak poşetlerimi! İstemem, taşıma, bırak!” diye
çıkışınca kız, elindeki poşetleri yere bırakıyor.
Çok kısa bir süre yaşadığı şaşkınlığı üzerinden atınca;
“Bak teyze bak! Şu gelen öğrenciler var ya! Biz hepimiz o okula gidiyoruz! Çatla, patla!” deyip yoluna
devam ediyor.
..
Toplumda, cemaat ve cemaat mensupları hakkında nefret tohumları ekenlerin unuttukları, gözden
kaçırdıkları bir şey var;
kim bu çiftçiliği yapıyorsa, bilmelidir ki, nefret ekilmiş bir toplum toprağı, kimseyi doyurmaz!
Aksine zehirler!
..
Nefret ektiğiniz toplum mutlaka sizi zehirleyecek.
Hizmet’e el uzatacaksınız.. serum için.. Allah’ın izni ve inayetiyle.
Haber Videosu
